ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΝΙΚΟΣ ΖΕΡΒΟΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

 

ΛΑΣΤΡΟΠΑΙΔΕΙΑ

 

Μ’ ένα φως σ’ αγγίζω

και γίνομαι φως

 

Λάστρος, στο δρόμο του Αη-Γιώργη

Καιρούς πολλούς ταξιδεύω με σκαρμούς αρχαίους, και μήτε ξέρω ποιοί από δαύτους στόλισαν στην πλώρη τα βυζιά σου, για να έχει γάρμπος και τράτο η ζωή.

Ακούω έτσι το όνομά σου από τότε που βυζαίνω και το φως του ήλιου. Με το ίδιο πάθος. Το αίνιγμα των αποκρύφων. Ενα λάμβδα μέσα στα βουνά. Και ένα λάμβδα, πάλι, απέναντι στη θάλασσα. Το προϊστορικό σου όνομα για την ακρίβεια.

Κι όταν προς στιγμήν μου φάνηκε ότι θα έχανα το φως του ήλιου, πάλι ΕΣΥ πέρασες μπροστά μου ολόκληρη, σέρνοντας στις πέτρες τον αρχαίο ήχο από τ’ όνομά σου. Μα, η ζωή δεν τελειώνει...

Στο κουρσάρικο καπέλο μου είχα κρυμμένο ένα δράμι αναπνοή, και πάνω που ξέπνεε η πουτάνα πήρα μια γερή ρουφηξιά και με άρπαξε σαν το τρικάταρτο η γοργόνα.

Ετσι, βρέθηκα από τα τάρταρα στον Αζηλακιά. Και μέσα στο βαθύ μου λήθαργο είδα την Πότνια Θηρών με ένα γρύπο πάνω στον ώμο της κι ένα λιοντάρι μπροστά της.

Καις ζωή. Καις!

Εσύ, Κυρά των Ανέμων γνωρίζεις κι από ζωή και από πάθη, ορίζοντας με ακρίβεια τις κυλίστρες στις πλαγιές των βουνών, και το πλάτος της θάλασσας.

Μιας αστροφεγγιάς το πλάτος είναι η μεγάλη αναπνοή. Και σε μια τέτοια μεγάλη αναπνοή είναι που εμπιστεύτηκα τον Ιερό Ταύρο και τον κράτησα σφιχτά στην παλάμη μου. Ηταν το ίδιο, όπως να κρατιόμουν από τα κέρατά του με ένα άλμα. Ενας σάλτος είναι κι η ζωή.

Γραμμές φωτός θα επιστρέφουν στο αιέν από τα βουνά της Κρήτης με τα Διπλά Κέρατα και τους κέρνους.

Λάστρος!  Ο τόπος με τα όνειρα που δεν τελειώνουν. Το όνομα της αιωνιότητας.  Ενα έξαρμα της γής, ανάμεσα σε δυο ξεροπόταμους, προσανατολισμένο με απόλυτη ακρίβεια στην κατεύθυνση που έχουν οι άξονες των ανακρόρων στην Κνωσό, στη Φαιστό, στη Ζάκρο, στα Μάλλια.

Μια κερήθρα μέλι, τα βυζιά της Ιέρειας και το φεγγάρι στην ακμή του, για να έχω έτσι το νόημα του Λαβυρίνθου.

Στο πόδι των άστρων, έχει η Λάστρος κράτος, με μια κλειστή οριζοντογραμμή, που αφίνει πόρτα μόνο στο Βορρά. Προσανατολισμένη έτσι από Βορρά προς Νότο, με τον ίδιο τρόπο που είναι τα προϊστορικά παλάτια της Κρήτης και τα Ιερά. Λάθρα ή όχι;

 

Τριόδι, οι νύχτες είναι κρουσμένες απ’ τον Διόνυσο.

Στο Τριόδι κρυφακούει η σύννεση τη γνώση, για να κρατούν τα τρίστρατα το νόημα των αποκρύφων τους και τις μυστικές συλλαβές από το Δίσκο της Φαιστού.

Κι εσύ κρυφακούς κάθε φορά που αναρωτιέμαι για το όνομά σου, αραδιάζοντας ιστορίες που δεν έχουν άκρη. Είσαι όπως το άρωμα της φασκομηλιάς. Οπως και να τη λέγανε τη φασκομηλιά, μυρίζει το ίδιο. Κι Εσύ!

Ο Κρητικός έχει μια τέχνη στην αναπνοή του, για να μην τον πιάνει αβασκανιά. Στον ουρανίσκο του έχει κρυφό το πέρασμα του Λαβυρίνθου, για να φλογίζεται από τη ρακή και νάχει τη γεύση από του κόκκινου κρασιού το πιόμα.

Γροίκα διάολε! Πενήντα αιώνες έρχομαι απ’ το Μόχλος μ’ ένα κέρτο ψάρια και μια πετονιά. Αλλες φορές σταματώ στσοί Λινές κι άλλες στσοί Πέζες, να ξεκουραστώ απ’ το φορτίο που έχει το όνομά Σου.

Ο πειρασμός είναι μεγάλος. Μια τρέλα ζωής, μέσα στους όργους του αλετριού, στο φως των άστρων και στην τόλμη των παιδιών.

 

Το φως του ήλιου εξατμίζεται στον ουρανό απ’ το Σπαθί.

Εχει ακόμη ήλιο στο Σπαθί. Μια δεσπολιά θροϊζει στην αυλή της Λενάκαινας, αναμασώντας ολοένα και ολοένα τις πατημασιές μου, από κοπελάκι μια σταλιά.

Το φως του ήλιου! Από το Μόχλος, το Σπαθί αποκτά πλήρως το νόημά του. Ξίφος προϊστορικό από χαλκό που σκλήρυνε η κόψη του στα χυτήρια της Ζάκρου. Μη δίνεις σημασία σ’ αυτά που μπορεί να βάνω με το νού μου. Θα σ’ ερωτεύομαι εσαεί και θαχω στην αναπνοή μου το όνομά Σου.

Λάστρος. Παιδεία εκ γεννετής.  Σε τραγουδώ και με διαλύεις. Το «ρο» δίπλα στο «τάφ» έχει την ίδια ένταση που έχει και δίπλα από το «κάπα» στη Ζάκρο. Τρ ή κρ! Λες και το «ρο» είναι φωνήεν, που έχει για ηχείο του ένα άλλο σύμφωνο. Ετσι, με βάζει σε πειρασμό και η λέξη «γροικώ».

Τι μπορεί να είναι ίδιο από τότε; Η φωνή μου.  Οπως η Βίγλα βλέπει στο Μόχλος. Και το χωριό μένει απόκρυφο και μυστικό. Ξεχωρίζει ο τόπος απ’ τη φύση του.

Μα, που πήγε ο Χάσκας του Αη-Νικόλα;

 

 

Αθήνα 14 Μαϊου 2005


zervonikolakis.lastros.net   Επιστροφή στην αρχική σελίδα