ΚΟΚΚΙΝΟ
ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

Κείμενο-φωτογραφίες
ΝΙΚΟΣ ΖΕΡΒΟΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

Μεταξωτές είναι οι νύχτες του Ιουλίου και γλιστρούν στον ουρανό τα άστρα, που δεν έχουν τόπο να πιαστούν και μετεωρούν έτσι στον βαθύ αιθέρα του ουρανού.
Μετεωρεί και το φεγγάρι, ζαλισμένο απ" το μεθύσι του. Κόκκινο, κατακόκκινο σαν το κρασί.

Φωτογραφίες με ανοιχτό διάφραγμα. Κυνηγάει τα κύματα ο γιαλός, όπως γαυγίζει ο σκύλος τη σκιά του.
Και παίρνει η νύχτα χρώμα από ρόδι.
Κουβάρι γίνεται το φως.
Ισως, ο «Μίτος της Αριάδνης», που ξέμεινε στη Νάξο, παρατημένη απ" το Θησέα.
Κι όμως, το φως της νύχτας καίει τα κορμιά στους πόθους, και τα φεγγάρια πυρπολούν.

Περασμένα μεσάνυχτα, ώρα τρεις, ηφαίστειο μοιάζει το φεγγάρι, πριν εκραγεί πάνω απ" τη θάλασσα και πάρουν βράση τα νερά.
Σαλεύει η νύχτα στα ζουζούνια της κι αλλάζει πλευρό ο Αποσπερίτης.
Είμαι τρεις οργιές ψηλά στον ουρανό, γυρεύοντας τη Βερενίκη, τρεις πιθαμές πάνω απ" τη θάλασσα, κι ένα θαλασσινό φανάρι με μπερδεύει.

Ταξιδεύει ακόμη το φεγγάρι, κόκκινο, κατακκόκινο, σαν ρόδι.

 
 
Αθήνα 5 Απριλιου 2004 / Μ.Δευτέρα / Πανσέληνος


zervonikolakis.lastros.net   Επιστροφή στην αρχική σελίδα