Οι μούμιες, όπως αυτή, στο Αιγυπτιακό Μουσείο του  Torino, «εμπλέκονται» όπως φαίνεται και αυτές, στο μυστηριακό χαρακτήρα της πόλης με τις δυο όψεις.

 

ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΝΙΚΟΣ ΖΕΡΒΟΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

TORiNO

Οι Αλχημιστές Και Οι Μάγοι

Η «μαύρη όψη» του Torino είναι ένα κουβάρι από σκοτεινά πράγματα, πέρα από όσα έχουν να κάνουν με την Piazza Statuto και τη σκοτεινή ιστορία της.

Οι υπόγειες στοές, ο Οβελίσκος, τα υπόγεια σπήλαια των Αλχημιστών του Μεσαίωνα κάτω από το Palazzo Madama,  οι θρύλοι και οι ιστορίες για σατανιστικές τελετές και εξαφανίσεις ανθρώπων στους λόφους γύρω από την πόλη, αλλά και οι μούμιες που εκτίθενται στο Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων, στην καρδιά της πόλης, κάνουν το Torino μια μυστική-μυστηριακή πόλη με σκοτεινά μυστικά και απόκρυφες διαδρομές.

Οι μπαντιέρες που ανεμίζουν στα περισσότερα μπαλκόνια στο κέντρο της πόλης, μου υπενθυμίζουν ότι το Torino γιορτάζει τα 150 χρόνια από τη συνένωση της Ιταλίας. Το κεντρικό σύνθημα του εορτασμού είναι: «Esperienza Italia 150. Marzo-Novembre 2011». Esperienza θα πει «εμπειρία» και η εμπειρία της συνένωσης του Ιταλικού κράτους άρχισε από την Piazza Statuto, που είναι μια πολυσχιδής αλληγορία.

 

Ο Νοστράδαμος σημάδεψε και αυτός με το πέρασμά του το Torino.

Έτσι, πιο «διαβασμένος» επέστρεψα την άλλη μέρα, εδώ, στη «Μαύρη καρδιά» του Torino, αποφασισμένος να «δω» όσο γίνεται πιο καθαρά το «σκοτεινό μονοπάτι».

Έχουν περάσει περίπου 2.000 χρόνια από τότε που οι Ρωμαίοι ίδρυσαν εδώ στα Βορειοδυτικά σύνορα του Ρωμαϊκού κράτους, ένα φυλάκιο, στο δαχτυλίδι που σχηματίζει ο ποταμός PO (Πάδος) με τον ποταμό Dora. Το όνομα που δόθηκε σε αυτό το προχωρημένο φυλάκιο, στα σύνορα με τους Γαλάτες, ήταν «Augusta Taurinorum», απ’ όπου προέρχεται και το σημερινό όνομα Torino.

Το φυλάκιο αυτό χτίστηκε σύμφωνα με τους νόμους της μαγείας των Ρωμαϊκών χρόνων. Η περιοχή του φυλακίου είχε τέσσερεις πύλες, που η καθεμιά τους έβλεπε σε ένα από τα 4 βασικά σημεία του Ορίζοντα. Οι πύλες αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν και στο σημερινό ιστορικό κέντρο του Torino, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Δηλαδή, στις τέσσερις αρχετυπικές εισόδους της πόλης αντιστοιχούν σήμερα τέσσερεις πλατείες. Στο Βορρά είναι η Piazza Republica, στο Νότο η Piazza Carlo Felice, στα Ανατολικά η Piazza Vittorio και στα Δυτικά η Piazza Statuto, με το παρελθόν της, η «μαύρη καρδιά» της πόλης, “La Porta dellInferno”!

 

Το Palazzo Madama στο κέντρο του Torino.

Στα υπόγειά του λένε πως σώζονται ακόμη οι σπηλιές που είχαν κάνει εργαστήριά τους οι Αλχημιστές.

 

Ένας κρύος ήλιος στον ουρανό του Piemonte κάνει τα πράγματα ακόμη πιο παράξενα σ’ αυτή την πλατεία των Illuminati. Η διαμόρφωσή της έγινε το 1864 με σχέδια του αρχιτέκτονα Giuseppe Bollati, όταν το Torino είχε γίνει μόλις πριν από τρία χρόνια η πρώτη πρωτεύουσα της ενωμένης Ιταλίας. Και αυτή η πλατεία, μαζί με την Piazza San Carlo έγινε θέατρο μεγάλων λαϊκών διαδηλώσεων και σφοδρών συγκρούσεων των διαδηλωτών με το βασιλικό στρατό, που επενέβη. Αιτία των συγκρούσεων ήταν η μεταφορά της πρωτεύουσας από το Torino. Έτσι, για μια ακόμη φορά η Piazza Statuto βάφτηκε με αίμα.

Η μαρμάρινη επιγραφή (με τη μυστηριώδη φράση),

που έχει εντοιχιστεί στο σπίτι στο οποίο έμεινε για ένα χρόνο ο Νοστράδαμος, κοντά στην Piazza Statuto.

Ένα ακόμη «αξιοθέατο» για τους «μυημένους» που επισκέπτονται την Piazza Statuto είναι και το σπίτι που πέρασε ένα χρόνο, κατά την παραμονή του στο Torino, ο Νοστράδαμος.  Η Villa Domus Morozzo βρίσκεται μόλις λίγες εκατοντάδες μέτρα από την πλατεία, στη Via Michele Lessona. Μια αινιγματική επιγραφή στα γαλλικά, που άφησε εκεί φεύγοντας ο Νοστράδαμος κεντρίζει μέχρι σήμερα το ενδιαφέρον των «μυημένων» και των Illuminati. Η επιγραφή, που έχει χρονολογία 1556, μεταφράζεται κάπως έτσι: «Ο Νοστράδαμος έμεινε εδώ, που είναι μαζί ο Παράδεισος, η Κόλαση και το Καθαρτήριο. Ονομάζω τον εαυτό μου νίκη και όποιος με τιμά θα γνωρίσει δόξες, ενώ όποιος με περιφρονεί θα καταστραφεί εντελώς». Οι μυημένοι θεωρούν ότι οι λέξεις σ’ αυτή την επιγραφή είναι τα «κλειδιά» για τις «ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ» του Νοστράδαμου.

Καιρός όμως να περπατήσουμε ανατολικά, προς ένα άλλο «σκοτεινό» κομμάτι της πόλης. Η via Garibaldi, που περνάει από τη βόρεια πλευρά της Piazza Statuto, με κατεύθυνση ανατολικά, οδηγεί στο κέντρο της πόλης, στην Piazza Castello, μπροστά στο Palazzo Madama. Αυτό είναι το επόμενο «δαιμονικό σημείο».

 

Το Castello στην πλάτη του  Palazzo Madama. Λένε ότι εδώ υπάρχει ένα πηγάδι, που ο πάτος του φτάνει στο κέντρο της γης.

Το σίγουρο είναι ότι με τις μπαντιέρες που κρέμονται στην κολώνα,

 η Ιταλία γιορτάζει τα 150 χρόνια από τη συνένωση του Ιταλικού κράτους, που είχε τότε πρώτη του πρωτεύουσα το Torino.

Η Via Garibaldi είναι η γραμμή που χωρίζει την «Πόλη των Αγίων» από την «Πόλη των Δαιμόνων». Οφείλω να πω ότι στο No 4e της Via Garibaldi, αριστερά όπως περπατάμε προς το Palazzo Madama βρίσκεται το Juventus Store.

To Palazzo Madama φαίνεται, όπως λένε, να …κυριαρχείται από Δαίμονες, γιατί στα έγκατα των θεμελίων του υπάρχουν σπηλιές, στις οποίες είχαν βρει καταφύγιο οι Αλχημιστές την περίοδο του Μεσαίωνα και τις είχαν κάνει εργαστήριά τους. Ένας θρύλος λέει ακόμη ότι στο Castello, στο οποίο ακουμπά η «πλάτη» του Palazzo Madama υπάρχει ένα πολύ βαθύ πηγάδι που οδηγεί κατ’ άλλους στο κέντρο της γης και κατ’ άλλους στα έγκατα της κολάσεως.

 

Σχέδια-εργαλεία των Αλχημιστών.

Τα μπαρόκ κτήρια, τα πεζοδρόμια-στοές, η μουντή ως επί το πλείστον ατμόσφαιρα, δίνουν ένα μυστηριακό τόνο, πέρα απ’ όσα θρυλούνται για αυτή την πόλη των «Μυστικών».

Ο Παράκελσος, από τους διασημότερους Αλχημιστές, που δραστηριοποιήθηκαν στο Torino.

Προσπαθώ να καταλάβω εδώ στην πλατεία μπροστά από το εντυπωσιακό Palazzo Madama, πως ακριβώς χωρίζεται ο τόπος των Αγίων από τον τόπο των Διαβόλων. Ένας καλός espresso στα cafe της τουριστικής Via Po δίνει καλές ευκαιρίες για ένα ακόμη ψάξιμο σε κάποιο βιβλίο. Άλλωστε, η Via Po είναι γεμάτη παλαιο-βιβλιοπωλεία, που αναφέρονται και στο Μυστικό Torino.

Η βόρεια πλευρά της Piazza Castello, μπροστά από το Palazzo Reale, είναι σύμφωνα με όσα διαβάζω ο τόπος των Αγίων, για τον απλούστατο λόγο ότι ούτε διακόσα μέτρα από εδώ φυλάσσεται η Ιερά Σινδόνη, σε ένα παρεκκλήσι του Duomo,  ενώ οι φήμες των Ναϊτών λένε πως κάπου εδώ βρίσκεται κρυμμένο και το Graal, (το Άγιο Δισκοπότηρο)!

Λευκό ή Μαύρο, το Torino ανήκει σίγουρα στους Illuminati.

Αγόρασα κάμποσα βιβλία για το «Μυστικό Torino», έτσι ώστε να μπορώ να εξασκώ τη φαντασία μου, εντρυφώντας στα παιχνίδια των «Πεφωτισμένων».

Εδώ, στο πεδίο του «κακού» ή πιο απλά του «μαύρου» κομματιού της πόλης, πρωταγωνιστεί ένας διάσημος Αλχημιστής του Μεσαίωνα, ο διασημότερος ίσως, που δεν είναι άλλος από τον Παράκελσο. Όπως και ο Νοστράδαμος είχε και αυτός την προστασία της Αυλής των εστεμμένων της Σαβοΐας. Ο Παράκελσος έδρασε εδώ, στα έγκατα της Piazza Castello (το πραγματικό του όνομα είναι Theophrastus Philippus Aureolus Bombastus von Hohenheim). Το Paracelsus είναι ψευδώνυμο που διάλεξε ο ίδιος για τον εαυτό του. Έζησε από το 1493 μέχρι το 1541 και θεωρείται από τους μεγαλύτερους Αλχημιστές, αποκρυφιστές και αστρολόγους όλων των εποχών. Μυήθηκε στην Πλατωνική Φιλοσοφία και ταξίδεψε στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες, αναζητώντας Αλχημιστές για να διδαχτεί την τέχνη τους στα εργαστήριά τους. Είχε σπουδάσει ιατρική στο πανεπιστήμιο της Βιέννης και έκανε διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο της Ferrara.

Το αλχημιστικό Torino είναι ασφαλώς ένας «ερμητικός τόπος», αν και όπως έμαθα οργανώνονται τουριστικές ξεναγήσεις στο «Μυστικό Torino», με τις πολλές υπόγειες στοές που διαπλέκονται 15 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, στα σπλάχνα της πόλης. Ορισμένα από τα σπήλαια, που είχαν κάνει εργαστήριά τους οι Αλχημιστές σώζονται και σήμερα και λέγεται ότι υπάρχει πρόσβαση σε αυτά από τις στοές του Palazzo Madama. Ωστόσο, εδώ κοντά, (στη Via Accademia delle scienze), βρίσκεται το Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων (Museo delle Antichita Egizie), με εξαιρετικά εκθέματα και ανάμεσά τους πολλές μούμιες, που φαίνεται πως είναι  και αυτές ένα μέρος από «την πόλη των Διαβόλων».

Για τους αποκρυφιστές, τους Illuminati και τους μυημένους, το Torino είναι το «θερμό σημείο» ανάμεσα στο «καλό και το κακό», το «φως και το σκοτάδι», «το θεϊκό και το σατανικό».

Φαίνεται πως, «Η Πύλη της Κολάσεως» (La Porta dell Inferno), γοητεύει πάντα τους ανθρώπους.

 

ΝΙΚΟΣ ΖΕΡΒΟΝΙΚΟΛΑΚΗΣ

Torino/Italia 26 Ottobre 2011

 

 

 

 

 





zervonikolakis.lastros.net   Επιστροφή στην αρχική σελίδα